Ik heb me zelden zo vrij gevoeld met het maken van een videowerk. Ondanks alle beperkingen ̶ zowel diegenen die ik zelf gekozen heb, als diegenen die door de omstandigheden op mij afkomen.
Wat betekent “vrijheid” eigenlijk? Het betekent niet, zoals de meesten denken: doen waar je zin in hebt. Het is, om een woord van Jean-Luc Godard te parafraseren, “niet doet wat je wilt, maar doen wat je kunt” (“Ne pas faire ce qu’on veut, mais faire ce qu’on peut”).
In de traditionele media is men nooit helemaal vrij: de financierders willen hun investeringen terug, de ploeg medewerkers willen duidelijke richtlijnen en het publiek wilt een verhaal binnen een sterk afgebakend format. Het is een hele kunst om al die parameters met elkaar af te stemmen.
Niets van dit allemaal in dit project. Maar hier gelden andere regels. Niet speciaal gemakkelijker of eenvoudiger!
De nacht is de tijd waarin men niet kan doen wat men wilt. De nacht bepaalt wat kan of niet. De nacht en haar resem “beperkingen” laat je in haar domein toe op voorwaarde dat je doet wat binnen de mogelijkheden van de nacht ligt. Soms kun je veel. Soms helemaal niets. Het is een spel waarin de regels veranderlijk zijn, het doel of de eindbestemming onduidelijk en de weg te bewandelen niet op kaarten is aangegeven.
De nacht is een soort terra incognita.
Het schijnt dat vroeger de cartografen zo’n gebied op een kaart aanduidde als: “Hic sunt dracones“, “Hier zijn draken”. Wat een prachtig beeld! In het boeddhisme bestaat het geloof dat draken, diep in de oceanen het onderricht van de Boeddha bewaken!
Als je de wereld op een nachtelijke manier ontmoet, ben je vrij. En vrij betekent dan: “de draken ontmoeten“.