Een videokunstwerk over de nacht is geen manier om de nacht en het “onzichtbare” te peilen, te belichten, te verklaren of te duiden. Wel integendeel! Het gaat erom hetgeen niet (of moeilijk) toegankelijk is zoals bv. het (onder)bewustzijn, de geest, zijn ruime plaats terug te geven.
We leven in een land waar alle straten en pleinen ‘s nachts overvloedig verlicht worden. Men tolereert geen duistere steegjes. In naam van de veiligheid (en de totale transparantie van alles en nog wat) moet de duisternis overal wijken voor een alles overkoepelende helderheid. Met De Nacht poog ik de duisternis (van ons hart) te betreden.
Zonder zaklamp.